Με καίνε οι λέξεις που δεν κατάφερα ποτέ να ξεστομίσω...
Έχουν μείνει στα σωθικά μου και οι φλόγες τους έχουν βάλει την καρδιά μου σε πύρινο κλοιό...
Με έχουν χαρακώσει βαθιά όλες οι φράσεις και οι προτάσεις,
που έγιναν μαχαίρια στο στόμα μου πριν μπορέσουν να βγουν
και που κατάπια για να μην πληγώσω αυτούς που με πλήγωσαν...
Λόγια που κράτησα μέσα μου κι έγιναν λεπίδες που ξεσκίζουν τώρα πια κάθε μέρα τη ψυχή μου...
Κάθε μέρα μπροστά σε όλους επουλώνω  πληγές και σβήνω πυρκαγιές
και κάθε βράδυ αναζωπυρώνεται η φωτιά κι ακονίζονται οι λάμες...
Και είμαι και θύμα και θύτης του εαυτού μου,
μελλοθάνατος και δήμιος μαζί,
Θεός και Διάβολος, να με συγχωρώ και να με βασανίζω διαρκώς...