Ψάχνω έναν άνθρωπο που να μη φοβάται το "πολύ" μου... Εγώ τα κάνω όλα πολύ, δε ξέρω τι είναι το λίγο....
Αγαπάω πολύ, δίνομαι πολύ,
γελάω πολύ, κλαίω πολύ...
Ότι κάνω το κάνω με όλη μου τη καρδιά και όλη μου τη ψυχή, δεν είμαι για λίγα εγώ, δεν είμαι για μετριότητες...
Όλα πολύ ή τίποτα απολύτως...
Κουράστηκα να μιλώ με χλιαρούς ανθρώπους, με ανθρώπους χωρίς πάθη, χωρίς ψυχή, σκέτα σώματα παραδομένα σε εργοστάσιο παραγωγής "πρέπει" χωρίς ένα "θέλω" να τους τρώει τη ψυχή, χωρίς όνειρα για να φτάσουν το "πολύ"...
Θέλω έναν άνθρωπο με θέληση και πείσμα, που να μην φοβάται το "πολύ", να παλέψει και να διεκδικήσει μαζί μου το "εμείς" και να τα ζήσουμε όλα στο πιο έντονο "πολύ"....