Αν έπρεπε να διαλέξεις έναν άνθρωπο για να πας μαζί του στη κόλαση και να γυρίσεις, ποιόν θα έπαιρνες; Με ποιόν θα διάλεγες να περάσεις τη δοκιμασία αυτή, προκειμένου να πάτε μετά στον παράδεισο μαζί πιασμένοι χέρι χέρι; Ένα και μόνο άτομο για να σε προστατεύσει, για να το προφυλάξεις, να σε στηρίξει και να το ωθήσεις εμπρός. Μια ψυχή να γίνει η ασπίδα σου και εσύ το ξίφος της, να γίνει τα πανιά στη βάρκα σου, να γίνεις τα φτερά στη πλάτη της και να πετάξετε μαζί πάνω από όλους και από όλα.
Ποιός θα τα κάνει όλα αυτά για σένα; Για ποιόν θα άντεχες εσύ όλα τα δεινά του κόσμου, για να μη χρειαστεί ποτέ να αφήσεις το χέρι του; Αν αυτός που σκέφτηκες δεν είναι πια δίπλα σου, τότε μη λυπάσαι, δεν ήταν άξιος να περάσει την κόλαση μαζί σου, ούτε άξιζε να φτάσει στον παράδεισο κρατώντας το δικό σου χέρι...
Δώσε το χέρι σου στ' αστέρια κι άσε τα να το καθοδηγήσουν στο σωστό χέρι, εμπιστεύσου το φεγγάρι να σε φτάσει στην κατάλληλη αγκαλιά κι άσε τον ήλιο να σε κάνει να λάμψεις μπροστά σε μάτια ανοιχτά που ψάχνουν, όπως κι εσύ μια καρδιά που να χτυπά στο ρυθμό της ζωής...