Τη χειρότερη σου μέρα, τη μέρα που δε θα θέλεις να μιλήσεις σε κανέναν, έλα να κάτσουμε μαζί, να χαθούμε στη σιωπή μας.
Τη μέρα που δε θα θέλεις να δεις κανέναν, έλα σε μένα, να κλείσουμε τα μάτια μας στον κόσμο και να κοιτάξουμε μες τη ψυχή μας, να αντικρίσουμε την αλήθεια μας κατάματα.
Τη μέρα που θα σε λυγίσει η μοναξιά σου, που το κενό σου, δε θα χωράει πια μέσα σου, έλα να σ' αγκαλιάσω, να σε κρατήσω στα χέρια μου, να καλύψω έστω και για λίγο το κενό σου.
Και να θυμάσαι, όταν πιο λίγο αγαπάς εσύ τον εαυτό σου, τόσο πιο δυνατά θα σ' αγαπάω εγώ.