Σε ένα γκρεμό δίπλα στη θάλασσα,
εκεί θα πάω να πετάξω όλα τα αισθήματα μου, όλα...
Θλίψη, απογοήτευση, χαρά, αγάπη, όλα...
Θέλω να αδειάσω, να μη νιώθω τίποτε,
να μη μπορεί πια κανείς να με πληγώσει,
να με κοροϊδέψει, να με εκμεταλλευτεί,
να με κατακρίνει.
Θα τα δώσω όλα στη θάλασσα,
να τα πάει μακριά, να τα καταπιούν απύθμενες άβυσσοι, να χαθούν στα αιώνια σκοτάδια του βυθού...
Να μείνω ένα άδειο, άψυχο κουφάρι του εαυτού μου... Άδειο, αλλά τουλάχιστον χωρίς πόνο και λύπη...