Ήμουν εύθραυστο παιδί,
ευαίσθητη έφηβος,
ρομαντική φοιτήτρια.
Και μετά έγινα δυνατή γυναίκα και ατρόμητη μάνα.
 Και όλοι οι επόμενοι μου εαυτοί ήρθαν να αγκαλιάσουν όλους τους προηγούμενους μου εαυτούς για να δημιουργήσουν το σημερινό προστατευτικό μου περίβλημα.
Και μπροστά σε όλους είμαι ανυπέρβλητη και ανεξάρτητη και κουράστηκα...
Θα ήθελα τουλάχιστον μπροστά σου να σου δείξω το εύθραυστο παιδί και την ευαίσθητη έφηβο αλλά δε μπορώ...
Θα ήθελα όταν έρχεσαι να με πάρεις αγκαλιά και σε διώχνω, να επιμένεις, όταν σε σπρώχνω να με σφίγγεις πιο δυνατά και κράτα με εκεί μέχρι να σπάσουν τα τσιμεντένια φύλλα που καλύπτουν τον πυρήνα μου...
Μη φοβηθείς τους δαίμονες που θα ξεπηδήσουν από την άβυσσο της ψυχής μου, είναι και αυτοί μέρος της ύπαρξης μου...
Άσε με να ξεγυμνώσω το είναι μου μπροστά σου, κι αν αντέξεις το σκοτάδι μου, μη φοβηθείς το φως μου...