Πόσες εμμονές και ιδέες περι έρωτος,
σου βασανίζουν το μυαλό και καταπονούν τη ψυχή σου;
Πόσα ατελείωτα βράδια είπες "φτάνει" και πόσες αμέτρητες αυγές
ξαναντίκρισες αυτά που σε είχαν τσακίσει τη προηγούμενη νύχτα;
Πόσες φορές ακόμα θα αντέξει η θέλησή σου να λυγίζει
και να μην σπάει κάτω από τα αναρίθμητα "πρέπει";

Άλυτοι προβληματισμοί που τριβελίζουν το είναι σου
και σε αφήνουν εξαντλημένο στο σκοταδι να διαμαρτύρεσαι σιωπηλά,
χωρίς παρηγοριά, στο πάτωμα, να σπαρταράς σαν ψάρι του γλυκού νερού
πεταμένο στη θάλασσα....